Er is deze week weer veel gebeurd. Het weekend werd ingenomen door een bezoek aan het Ballistic nestje van Annemarie. Prachtige, ontdeugende pups waar ik helaas geen foto's van heb (fototoestel vergeten:-( )
Hier werd onze Penbriar Allegretto alias Dyllis 9 maanden oud
en dat werd gevierd met ... foto's :-)
Zolang er snoep voorradig is, staat ze beeldig ;-)
De manieren, daar moet nog aan gewerkt worden.
En dat geldt niet alleen voor Dyllis : Toen Marc gisteren ging wandelen (gelukkig zonder Dyllis)
slaagde Bowie er weer in een konijn te vangen. Het is een fenomeen dat de meeste buitenstaanders niet kunnen appreciëren. Zelfs sommige mensen met whippets vinden het niet kunnen als een whippet een konijn pakt.
Nochtans, ze zijn jarenlang gefokt om achter een (nep)haas aan te zitten en ik kan het mijn honden absoluut niet afleren. Toch even zeggen dat het konijn niet heeft afgezien. Pakken, doodschudden en opeten. Alvast een snellere dood dan de beesten die in het slachthuis de dood vinden...
Vandaag was het dus min of meer een rustdag. Na de ochtendwandeling ging ik met Dyllis op pad om een kleinere kennel te kopen waar zij alleen in past en die ik gemakkelijker op shows kan meenemen.
Hij werd gelijk goedgekeurd en is blijkbaar toch nog groot genoeg voor 2.
Ten slotte kreeg ik nog deze foto van Christina uit Zweden. Fia werd gedekt door Bowie en is uiterekend om zaterdag te bevallen.
Kop op, Fia ! Het zijn de laatste loodjes !
12 opmerkingen:
Dyllis is echt héél erg mooi hoor. Daar gaan we vast nog van horen ;-)
Straf van Bowie! En ik maar denken dat het enige waarin hij geïnteresseerd was het vrouwelijke geslacht is.
Misschien was het wel een vrouwelijk konijntje ;-)
En zoiets lijkt me onmogelijk af te leren Tinne. Het is nu eenmaal de natuur. Zolang ze maar heelhuids van het avontuur terugkeren, dat is het voornaamste.
En in deze tijden van crisis is het alleen maar keurig dat ze af en toe zelf een inspanning leveren om hun buikje rond te eten ;-))
veel avontuur was er niet aan. Alle hondjes braaf aan de looplijn, Escada schiet plots rechts de bosjes in, Bowie ook. Piep, schud, schud. Gedaan. Stom konijn.
Dan begon de strijd tussen de honden om het konijntje, zoals je op de foto kan zien. Hou ze maar eens uit elkaar als je er zo 4 aan de lijn hebt.
Dank je wel Evelien, ik vind haar ook erg mooi ! Zal de vader zijn :-))
Tja, en Marc verraadt weer de clou van het verhaal natuurlijk :-)
Ze ziet er goed uit Tinne! Ze gaat het denk ik goed doen op shows.
Dat is een mooie kennel voor op shows. Voor Ivy wil ik er ook nog zo eentje kopen, maar voorlopig moet ze het nog even doen met haar mandje. ;-))
Dyllis is idd mooi!
Dyllis mag er zijn hoor, mooi hondje!
Dank je wel, Filip !
Nikki, Ivy mag wel bij Dyllis liggen :-)
Ja, Dyllis is een schoonheid en ontwikkelt zich mooi.
Fijn dat je dit weekend helemaal vanuit België gekomen bent om je te laten bijten door mijn pups. :-) Maar dat blazen werkte wel hè!!
En die konijnen, tja, we hebben het eeuwenlang gewaardeerd dat ze het kunnen en doen. Het blijven Whippets, van buiten, maar ook van binnen.
Ik heb Dillis in Berendrecht zien rennen, springen, vliegen … dit is weer es wat anders: stilstaan! Maar ze blijft even mooi!
Jagen … je moet het hen niet leren. Vorige week had ik chance! Robijn net voor hij wou vertrekken toch kunnen terugroepen, een tennisbal kan op dat moment wonderen doen! Maar steek mijn hand niet in 't vuur voor de volgende keer … :\ En eerlijk, ik zie het ook niet graag gebeuren.
Mooi dat Marc toch altijd die camera bij zich heeft ;>). En we gaan het binnenkort beleven: Dyllis in Den Helder ;>). Ik ben heel benieuwd naar haar, hoe ze is ontwikkeld sinds de JHV dag! Ik denk inderdaad dat konijntjes niet lijden wanneer ze de weg van een whippet kruizen. Maar hazen, dat is een ander verhaal, heb ik tot mijn spijt ontdekt op Texel. Die zijn groot en niet altijd meteen dood. Ik heb er een nacht van wakker gelegen in ieder geval, toen Hinde er één te pakken kreeg, en die nare beelden krijg ik ook niet meer van mijn netvlies af ;>(
Prachtige meid die Dyllis.
Ja dat jagen op konijntjes en hazen, Maestro heeft er ook een handje van maar ook om zieke meeuwen op het strand naar hun eind te helpen met de methode waar Marc het over heeft: schudden, nek breken en er mee wegrennen. Wij doen dan maar of we niks zien.
Een reactie posten