Vader met zoon en dochter

Gisteren hebben we even wat foto's gemaakt.  Ik wilde kijken of Escada veranderd is sinds ze bij ons is.
Twee maanden geleden had ze eigenlijk geen bespiering en was ze vrij dik.
Maar aangezien ze hier elke dag los loopt, denk ik dat het met die spieren nu wel goed zit.

We hadden eerst Bowie in stand gezet.  Recht uit de zetel zonder opwarmen.  Zelfs voor showfoto's eigenlijk geen goed idee, want hij stond helemaal niet ontspannen en erg kort.  Helaas dus, ter vergelijking de foto van enkele weken geleden waar hij wel mooi opstond.

Funky mocht ook een keer in stand.  Hij is niet gewend om geshowd te worden, dus het was een beetje moeilijk bij hem, maar al bij al toch een redelijk resultaat.

Ik vind Funky wel mooi qua belijning, maar hij is in mijn ogen veel te groot en te zwaar als whippet.  Hij heeft ook een erg zwaar hoofd.  Allemaal redenen dus om hem niet te showen.  Maar agility en coursing zijn wel zijn ding.  En het is een heerlijke hond die ik voor geen goud zou willen missen.

Met Escada zijn we wel aan het oefenen om wat shows te doen.  Niet te veel, maar een clubmatch hier of daar is altijd wel leuk.

Deze eerste foto werd genomen de dag dat ze hier aankwam.

En deze foto's dik 2 maanden later ...

Persoonlijk vind ik in haar alles wat ik mooi vind aan een whippet.  Heel erg vrouwelijk, mooie belijning, niets overdreven.

Haar gangwerk is vlotter als van haar papa, dus dat is zeker positief.  En ze heeft zijn goede schouderligging geërfd.
En de spiertjes ... die beginnen zichtbaar te worden ;-)

Tajga, het nieuwe vriendinnetje van Bowie

Nimrodel Painted Lady met Mary Lowe, de fokker.

Op 9 april kwamen Mirka, de eigenaar van Nimrodel painted Lady, tesamen met haar vader van Praag naar ons toe.

Tajga, tijdens een zomervakantie

Rede was dat Bowie weer eens in de prijzen viel :  Mirka had hem uitgekozen om Tajga te dekken.  Iets wat Bowie altijd een goed idee vindt ;-)

Bowie net voor de dekking.Wat ziet hij er op zijn 9 jaar toch nog prachtig uit!

Na een hele lange trip kwamen ze moe aan.

Mirka en haar vader

Ik had Mirka al een paar keer ontmoet : éénmaal op Crufts en éénmaal op een show in Duitsland.    En we hebben nog een gemeenschappelijke band : we hebben beide een hond van Gay Robertson.  Ik heb Bowie, zij heeft Eyetie of 'Moonlake Mud in your Eye' :

 Ch. Moonlake Mud in your Eye - 'Eyetie'

Eyetie, een tante van Bowie, was heel succesvol in de showring.  Haar prachtige witte kleur en mooie belijningen waren in die tijd nog niet veel gezien in haar regio.  Ze won dus erg veel.

Maar met Eyetie is nooit gefokt, tot grote spijt van de fokker zelf, omdat Mirka het moeilijk vond de juiste reu te vinden.  Nu had Mirka sneller haar keuze gemaakt, en Tajga zou dus wel nakomelingen hebben.

Na een welverdiende nachtrust lieten we Bowie en Tajga de tuin in om met elkaar te spelen en elkaar te leren kennen.  Tajga was erg geïnteresseerd in Bowie ! Ze liet hem achter haar aan hollen tot we ze stopten.  Bowie had nog belangrijke zaken te verrichten !

Op zaterdag hadden we een eerste dekking.  Bowie is altijd erg lief en rustig.  Tajga was helemaal gerust gesteld en ze zag Bowie helemaal zitten als haar nieuwe vriend.  

Ook op zondag lieten we ze terug samen de tuin in.

Na enkele showfoto's samen vonden ze dat ze wel aan een nieuwe dekking toe waren.

Tajga werd dus 2 keer gedekt.  Niet met een dag tussen zoals normaal wordt gedaan.  Die tijd hadden we niet.  Maar er waren wel ongeveer 24 uren tussen dus het was hopen dat het gelukt was.

Tajga heeft een prachtig hoofdje !

Gisteren kreeg ik het heuglijke nieuws dat er op een scan puppies te zien zijn ! 

Nu maar duimen dat ze gezond en mooi zijn én een goede thuis vinden !  Ik hoop alleszins dat ik de kans heb naar Praag te gaan om ze tenminste 1 keer te bewonderen !  Of er hier eentje komt wonen ? Tja ... dat is nog maar de vraag ...

Bowie & Tajga

Funky, onze agility hond

                                tijdens een wedstrijd in de weave

Marc is een grote fan van agility;  Dat is ook de rede waarom wij een groenendaeler hebben : een ideale agility hond.  Maar ik hou niet zo van al het haar ;-)

                                           Groenendaeler in de weave

Funky kwam 3 jaar geleden bij ons en ik had Marc beloofd dat hij minder zou showen / rennen en coursen en dat hij er agility mee mocht doen.  Dus Funky begon op jonge leeftijd met toestelletjes te leren.  Eerst op de 'mini' toestellen, speciaal voor pups.  later, op de leeftijd van +/- 12 maanden begon het echte trainen.

Funky door de band

Het is natuurlijk niet evident, een whippet tussen al die borders en herders honden, maar dat het wel kan is ondertussen al wel bewezen.  Al gaat het allemaal niet zo explosief als bij de favoriete rassen, Funky doet het meer dan behoorlijk en overstijgt eigenlijk al de verwachtingen.

                                          nogmaals door de band

Toen hij 15 maanden was behaalde hij zijn 'toelating tot agilitywedstrijden'.  Hiervoor moet de hond alle toestellen beheersen.  Dit zijn er een 10-tal : hoogtesprong, vertesprong, band, hondeloop (of ook wel katteloop genoemd), kapel of schutting, wip, zak, buis, tafel en weave oftewel de paaltjes.  Deze laatste waren voor Funky het moeilijkst.  Tot de laatste dag voor zijn toelatingsproef hebben we in de tuin geoefend met speciale bogen rond de paaltjes.  Die staan er op de proef uiteraard niet rond, maar het bleek geen probleem.

                        Escada traint hier 'onze' weave in de tuin.

                  over de sprong.  Veel te hoog.  Typisch Funky !


De rest van de toestellen moeten ook op bepaalde manieren genomen worden.  Zo hebben de hondenloop, de wip en de kapel 2 kleuren.  Een kleur onderaan, en eentje voor de rest van het toestel.  Voor de veiligheid van de honden zijn ze verplicht minstens 1 poot op het onderste gekleurde vlak, het raakvlak genaamd, te zetten.  Als ze dat niet doen krijgen ze een fout aangerekend.

                   over de kapel.  Zoals je ziet loopt Marc niet voor maar
                   naast Funky om hem af te remmen.

                          over de wip

                            de hondenloop

Ook een lat eraf gooien is een fout.  Iets wat Funky, door zijn hoog springen, zelden doet.

Het hele parcours wordt genummerd.  Deze nummers moeten in de juiste volgorde genomen worden.  Doet de begeleider het fout, of is de hond te hevig en loopt hij bijvoorbeeld naar een verkeerd toestel, dan is hij gediskwalificeerd.  Elk parcours krijgt ook een maximum tijd opgelegd.  De tijd gaat in op het moment dat de hond over de 1e sprong gaat en eindigt wanneer hij de laatste sprong neemt.  Als de hond buiten tijd aankomt (dus langer over het parcours doet dan de opgelegde tijd) worden hier ook strafpunten voor aangerekend.

                          Klaar voor de start ...

Gemiddeld lopen ze per wedstrijd 3 à 4 parcoursen.  Een vast parcours.  Hierin komen alle toestellen voor. Een jumping (zoals je kan voorstellen, voornamelijk sprongen en geen raakvlakken) en dan kan de club nog 1 of 2 parcoursen bij voegen die niet in het officiële boekje komen, maar gewoon voor de fun zijn.

Funky mocht dus beginnen met het lopen van wedstrijden.  Die begonnen in mei 2008 in de eerste graad, De graad voor de beginners, met een hele reeds DK's (diskwalifikaties).  Zijn hevigheid en speelsheid speelden hem parten.  Maar Marc is heel geduldig.  En beter een hevige en speelse hond dan eentje die bang is.

         Net over de vertesprong gegaan en volle vaart op weg naar
         het volgende toestel.

Om naar de 2e graad te mogen moet je minstens 3x een uitmuntend halen op een vast parcours en 3x een uitmuntend op een jumping.  En om een uitmuntend te halen mag je maar 1 fout maken.  Op de jumpings bleek het voor Funky niet zo'n probleem.  Springen en snel zijn zit hem in de genen ;-)  Op het vast parcours was het een andere zaak.  Springen en snel zijn zit hem ook hier in de genen, maar de raakvlakken ... daar mag je niet overspringen ;-)

             afremmen om het raakvlak onderaan in blauwe kleur te nemen !

Een groot oefenpunt dus waar Marc ondertussen bijna 2 jaar intensief op traint.  Vertragen en raakvlak nemen zonder al te veel tijd te verliezen.  Maar dit jaar behaalde hij toch zijn 3e uitmuntend op het vast parcours.  En nog wel met een 2e plaats zowel bij het vast parcours als een 2e plaats op de jumping !

                          Zo doe je de weave !


Marc was heel heel fier op hem en ik vind het fantastisch wat hij met een whippet al heeft bereikt.  Hopelijk komen er nog heel veel wedstijden !

                          Funky met zijn medailles voor de 2e plaats !

Te gast in Geldrop

Vorig weekend waren we te gast bji Annemarie.  Zoals altijd erg gezellig, en dat vinden de hondjes ook.
Voor het eerst met Escada erbij.  Mevrouw heeft tot mijn verbazing dominante trekjes.  Maar ze hield het netjes, net zoals de reuen, die Donna toch wel heel uitgebreid inspecteerden.

De familie Rouw heeft hele lieve, maar ook mooie whippets.  Kijk naar dit hoofd van Harley,

Of dit van Donna ...

Daar smelt je toch bij weg ...

Maar genoeg over de hondjes.  Zoals Annemarie meldt op haar blog, vindt Mart het allemaal niet zo interessant, dat whippet gebabbel.  Voor hem mag het wel eens over hockey gaan volgens mij :-)

maar ach ... ook bij dit koppie smelten wij ... ;-)

Maar we hadden het over de gastvrijheid van de gastvrouw.  Zoals altijd vloeit er rijkelijk enige vorm van alcohol bij Annemarie.  En ik zeg daar natuurlijk niet nee tegen !
Heerlijk die Australisch schuimwijn !

Maar u begrijpt, zo'n godendrank is enkel voor vrouwen.  Marc kreeg een heerlijk karaf met water.  En Mart, die tegenover Annemarie zit, moest het doen met koffie.  Escada had enkel oog voor de hapjes.

Onze honden werden mee uitgenodigd op het feest en zij kregen een heerlijke portie smuldier.  Op de achtergrond de prachtige portretten van de honden des huizes.  En echt waar, die portretten zijn indrukwekkend ! 

Wie hoort er niet in het rijtje thuis ???

Toen was het onze beurt.  Mart had een heerlijke kippeschotel gemaakt.  Pittig maar erg lekker ! 

Mart, je mag bij ons gerust een keertje komen koken ! ;-)

En bij het terugzien van de foto's valt het me op dat dit de enige 'serieuze' foto is van Annemarie.  Ze kan het dus echt wel ;-)

Stiekem werden hier en daar potjes ijs naar beneden gehouden.

Tot slot hebben we nog even geholpen met afwassen ...

En toen kwam er nog een avondwandeling.  Daar zijn, door de invallende duisternis, geen foto's van.

Ik weet alleen dat Donna en Maggie niet zo tevreden waren dat ze niet los mochten.  

Neem ook een kijkje op 

http://ballisticwhippets.web-log.nl/

Escada : ze kwam, ze zag, ze overwon !

In februari kregen we een oproep van de fokker van Funky met de melding dat één van zijn zusjes herplaatst moest worden. We twijfelden niet lang en besloten haar bij ons te nemen. De rede daarvoor was dat Funky, als enige jonge hond in huis, behoefte had aan een speelvriend. Hij heeft wel onze Groenendaeler, Ixelle, maar zij is ondertussen ook de 11 lentes gepasseerd en kan hem niet altijd meer volgen. Na een lange rit naar Duitsland, een zwaar afscheid voor de eigenaars van Escada en dan nog een lange rit terug, kon Escada kennis maken met haar papa Bowie,

haar broer Funky, de whippet Xian en Groenendaeler Ixelle.

Alles verliep eigenlijk heel vlot. Ze at haar volledige maaltijd op, liep wat onwennig rond en ging maar snel in het enige kenneltje in huis liggen. Daar voelde ze zich blijkbaar het veiligst.

Maar met een potje yoghurt, het favoriete toetje van onze whippets, konden we haar toch verleiden bij ons in de zetel te komen voor een knuffel.

Het heeft nog een dag of 2 geduurd, toen kwam de 'klik'. Escada voelde zich plots thuis.

Daar waar ze eerst de anderen min of meer negeerde (en Funky, die net iets te opdringerig was geweest even had terecht gewezen)

zocht ze al snel het lijflijke contact dat zo typisch is aan whippets.

Ze is hier nu bijna 2 maanden en ze geniet : ze geniet van de andere honden waar ze zo gezellig tegenaan kan kruipen.

Ze geniet van de spelletjes apporteren die ze altijd moet winnen,

Ze geniet van het rennen met Funky,

maar het meest belangrijk : ze geniet van het leven.

En Funky, die heeft er een vriendinnetje bij ... eentje voor het leven.